Zajęcia logopedyczne i specjalistyczne
ZAJĘCIA LOGOPEDYCZNE
Logopedia
Wtorek godz. 13.45 - 15.15
Czwartek godz. 11.45 - 14.45
„Wakacje Pana Języczka” – bajka logopedyczna.
Podczas tego ćwiczenia, Rodzic i Dziecko powinni mieć przed sobą lusterko. Rodzic czyta dziecku bajkę i wykonuje ćwiczenia narządów artykulacyjnych napisane pogrubioną czcionką. Dziecko naśladuje Rodzica i razem z nim wykonuje ćwiczenia warg, języka.
„Wakacje Pana Języczka”
Nastało gorące lato. Pan Języczek postanawia wybrać się na wakacje. Siada wygodnie w fotelu i rozkłada mapę (wypychamy językiem jeden i drugi policzek, na zmianę po 3 razy). Ogląda ją dokładnie i zaznacza na niej kilka miejsc, które miałby ochotę odwiedzić (dotykamy czubkiem języka ostatnich zębów dolnych i górnych). Potem zabiera się za pakowanie. Otwiera wielką szafę (otwieramy szeroko buzię). Wyciąga z najwyższej półki walizkę (dotykamy czubkiem języka „magicznego miejsca” za górnymi zębami), do której pakuje wszystkie rzeczy, które przydadzą mu się podczas wakacyjnej wędrówki (dotykamy czubkiem języka każdego górnego zęba po kolei). Jest już spakowany i gotowy do podróży. Najpierw jedzie tramwajem na dworzec kolejowy (wypowiadamy: „tt - tt – tt – tt – tt - tt”). Pierwszy etap podróży pan Języczek przebywa pociągiem. Pociąg przejeżdża przez szumiący las (wypowiadamy „szsz, szsz”), koła turkoczą o tory (wołamy: „czcz, czcz”). Pan Języczek wysiada na stacji i zwiedza miasteczko, piękne kościoły i muzea. Drugi etap podróży pan Języczek pokonuje samolotem. Samolot leci bardzo wysoko, pośród chmur (podnosimy się z przysiadu, machając rękoma- wdychamy powietrze nosem, prostujemy nogi i stajemy na palcach- wydychamy powietrze buzią). Pan Języczek podziwia z góry piękne widoki (wołamy: „ach, ech, och, uch”). Po wylądowaniu, pan Języczek wsiada do autobusu. Autobus mknie prędko (wołamy „brum, brum”), kołysze się na zakrętach, czasem zatrąbi (wołamy: „pipiip”). Pan Języczek siedzi wygodnie w autobusie i podziwia widoki za oknem. Patrzy na pola i łąki. Na polach rośnie zboże („pokazujemy, jak rośnie zboże”- przesuwając czubkiem języka po wewnętrznej stronie policzka, jednego i drugiego, „z góry na dół”). Pan Języczek dostrzega stracha na wróble, który strojąc strachowe miny, odstrasza ptaki (robimy straszne miny). Na łąkach pasą się krowy (poruszamy buzią, jakbyśmy coś przeżuwali), walczą ze sobą barany (język „siłuje się” z zębami, próbując przecisnąć czubek języka przez złączone zęby, do przodu) , nad kwiatami latają, głośno bzycząc, pracowite pszczoły (wołamy: „bzz, bzz”). Pan Języczek odwiedza pszczelarza, który opowiada mu o pszczołach i daje smaczny miód (oblizujemy usta). Następnie pan Języczek wsiada do samochodu. Jedzie szybko, na zakrętach zwalnia i włącza kierunkowskaz (wypowiadamy: „klik, klak”). Zaczął padać deszcz (wypowiadamy „kap, kap”). Pan Języczek włącza wycieraczki (kilkakrotnie dotykamy czubkiem języka na przemian lewego i prawego kącika ust). Pan Języczek mija stary zamek. Postanowił go zwiedzić. Zamek jest wielki i ma dużo wysokich wieżyczek („pokazujemy wysokie wieżyczki”- przy szeroko otwartej buzi, językiem próbujemy dotknąć różnych miejsc na podniebieniu) oraz mnóstwo małych, okrągłych okienek (językiem wysuniętym z buzi wykonujemy ruchy okrężne). Pan Języczek odwiedził już wszystkie miejsca, które chciał zobaczyć. Pora wracać do domu. W walizkach kryje się dużo pamiątek z podróży („liczymy pamiątki” – dotykamy czubkiem języka każdego zęba po kolei), które wreszcie może obejrzeć odpoczywając w swoim ulubionym fotelu.
ĆWICZENIA PERCEPCJI WZROKOWEJ:
Gra online (różnicowanie sz-s, cz-c)
ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE:
DLA DZIECI UTRWALAJĄCYCH GŁOSKĘ „k” i „g”
- Gra komputerowa „Taśma sklepowa - g” – kliknij link poniżej (jeżeli nie można w ten sposób przejść do gry, proszę skopiować poniższy link do okienka Google, zatwierdzić klawiszem „enter” i po wyświetleniu się linków – kliknąć na pierwszy)
https://www.mimowa.pl/kappacyzm-i-gammacyzm/gry/tasma-sklepowa-g
DLA DZIECI UTRWALAJĄCYCH GŁOSKĘ „sz”
- Gra komputerowa „Stragany - sz” – kliknij link poniżej (jeżeli nie można w ten sposób przejść do gry, proszę skopiować poniższy link do okienka Google, zatwierdzić klawiszem „enter” i po wyświetleniu się linków – kliknąć na pierwszy)
https://www.mimowa.pl/seplenienie/gry/stragany-sz
DLA DZIECI UTRWALAJĄCYCH WYMOWĘ GŁOSEK „sz”, „rz”, „cz”, „dż” ORAZ GRUPĘ SPÓŁGŁOSKOWĄ „szcz”
- Gra komputerowa „Koszyczki” – kliknij link poniżej (jeżeli nie można w ten sposób przejść do gry, proszę skopiować poniższy link do okienka Google, zatwierdzić klawiszem „enter” i po wyświetleniu się linków – kliknąć na pierwszy)
https://www.mimowa.pl/seplenienie/gry/koszyczki
DLA DZIECI UTRWALAJĄCYCH GŁOSKĘ „r”
- Gra komputerowa „Bukiety r - l” – kliknij link poniżej (jeżeli nie można w ten sposób przejść do gry, proszę skopiować poniższy link do okienka Google, zatwierdzić klawiszem „enter” i po wyświetleniu się linków – kliknąć na pierwszy)
https://www.mimowa.pl/reranie/gry/bukiety-rl
DLA DZIECI UTRWALAJĄCYCH GŁOSKĘ „f” i „w”
- Gra komputerowa „Całuśne ząbki” – kliknij link poniżej (jeżeli nie można w ten sposób przejść do gry, proszę skopiować poniższy link do okienka Google, zatwierdzić klawiszem „enter” i po wyświetleniu się linków – kliknąć na pierwszy)
https://www.mimowa.pl/gimnastyka-buzi-i-jezyka/gry/calusne-zabki
DLA DZIECI UTRWALAJĄCYCH GŁOSKĘ „t” i „d”
- Gra komputerowa „Orkiestra” – kliknij link poniżej(jeżeli nie można w ten sposób przejść do gry, proszę skopiować poniższy link do okienka Google, zatwierdzić klawiszem „enter” i po wyświetleniu się linków – kliknąć na pierwszy)
https://www.mimowa.pl/reranie/gry/orkiestra
„ W zagrodzie Małgosi” – bajeczka ortofoniczna.
Wieczorem w zagrodzie cioci Małgosi
Każde zwierzątko o jedzenie prosi.
Piesek szczeka: HAU, HAU, HAU,
Kotek miauczy: MIAU, MIAU, MIAU,
Kura gdacze; KOD, KO, DA
Kaczka kwacze: KWA, KWA, KWA.
Gąska gęga: GĘ, GĘ, GĘ
Ona też chce najeść się.
Owca beczy: BE, BE, BE,
Koza muczy: ME, ME, ME,
Indor gulaga: GU, GU, GU
Krowa ryczy: MU, MU, MU,
Konik parska: PRR, PRR, PRR
A pies warczy: WRR, WRR, WRR.
I tak gra orkiestra ta, aż Małgosia jeść im da.ZABAWA SŁUCHOWA „Dokończ, by utworzyć rym.”
- Zadaniem dziecka jest odgadywanie brakujących rymów ( słowa w nawiasach)
- Rodzic prosi dziecko o dokończenie krótkich zdań:
Lata osa koło... (nosa)
Leci muszka koło... (uszka)
Ciele, co językiem ... (miele)
Owoce spadają, dzieci je ... (zjadają)
Sowa to mądra ... (głowa)
Przyszła koza do ... (woza)
NAUKA RYMOWANKI, WYLICZANKI NA PAMIĘĆ - ćwiczenie dykcji, pamięci, rozwijanie sprawności językowej.
- dla dzieci 4 – letnich:
„Dylu, dylu, dylunia”
Dylu, dylu, dylunia,
Koniczek u Władunia,
Dylu, dylu, dylu si,
A krówka u Jagusi.
- dla dzieci 5, 6 – letnich:
„Giga guga”
Giga guga, giga ga,
Giga guga, giga ga!
Idzie sobie kurka pstra.
Kwaczku raczku,
Usiadła przy krzaczku.
Hajo, hajo, zniosła złote jajo!
Didu da, dudu da!
Będziesz grzeczny, tobie da!
Ćwiczenia żuchwy
1. Otwieranie i zamykanie domku języka (zęby otwarte, potem to samo przy zamkniętych zębach).
2. Wysuwanie i cofanie żuchwy (zęby chcą podrapać nos lub brodę).
3. Przesuwanie żuchwy (opuszczonej) w obie strony, wysuwanie do przodu i cofanie.
4. Cofanie żuchwy do przodu i nagryzanie górnymi zębami dolnej wargi (przy przodozgryzie).
5. Wysuwanie żuchwy i nagryzanie dolnymi zębami górnej wargi (przy tyłozgryzie).
6. „Krówki na łące” – wykonywanie ruchów żujących (góra i dół, w obie strony), usta zamknięte, obserwacja w lustrze.
7. Przy otwartych ustach i położonym płasko języku na dnie jamy ustnej powoli poruszamy żuchwą do tyłu, przodu, w lewo i prawo.
Ćwiczenia warg
Dobrze, jeśli dziecko może obserwować ruchy warg (swoich i rodzica) w lustrze.
1. Układanie ust w ryjek i cmokanie („posyłanie całusków mamie”).
2. Zakładanie górnej wargi na dolną i dolnej na górną.
3. Oblizywanie warg przy otwartych ustach („lizanie lodów”).
4. Zaciskanie warg.
5. Naśladowanie „motoru” - parskanie.
6. Układanie warg w koło – zęby widoczne i zamknięte.
7. Zakładanie górnej wargi na dolną i odwrotnie („małpie miny”).
8. Przesuwanie na boki zamkniętych warg.
9. Rozciąganie warg (zęby widoczne) i ich ściąganie (ryjek).
10. „Poruszanie pyszczkiem ryby”- usta zaokrąglone, kąciki ściągnięte, w tej pozycji poruszamy wargami (opuszczamy i unosimy żuchwę).
11. Dmuchanie na świeczkę, papier, watę – wargi ułożone w wąski lejek (jak do głoski U) lub w szeroki (jak do głoski SZ) lub jak przy wymowie głoski F (górne siekacze dotykają lekko dolnej wargi i są widoczne).
12. Ściąganie i rozciąganie warg w pozycji maksymalnie oddalonej.
13. Dmuchanie do butelki z wodą.
14. Gwizdanie („wołanie psa”).
15. Maksymalne oddalenie kącików ust (jak przy głosce I), zęby widoczne.
16. Nadymanie policzków („robimy piłkę z buzi”).
17. Przepychanie powietrza wewnątrz jamy ustnej.
18. Nabranie powietrza do buzi („balonik”), a następnie powolne wydmuchiwanie („spuszczanie powietrza z balonika”).
19. Nadymanie policzków, usta ściągnięte.
20. Parskanie („zmęczony konik”), wargi zbliżone i spłaszczone.
Materiały do utrwalania głosek ciszących (ś,ź,ć,dź)
https://domologo.pl/category/logopedia/wymowa/gloski-ciszace/
https://wordwall.net/pl-pl/community/logopedia-g%C5%82oski-cisz%C4%85ce
https://logopomoce.pl/pl/p/Otocz-kolem-gloske-s/69
waz_gloska_s.pdf
Bajka logopedyczna ,, Wiosenny poranek Kubusia Puchatka.’’
Podczas czytania bajki, Rodzic i Dziecko powinni mieć przed sobą lusterko. Rodzic czyta dziecku bajkę i wykonuje ćwiczenia narządów artykulacyjnych/ napisane pogrubioną czcionką, podane w nawiasach/. Dziecko naśladuje Rodzica i razem z nim wykonuje ćwiczenia i zabawy logopedyczne.
Pewnego wiosennego poranka Kubuś Puchatek obudził się z zimowego snu. Przeciągnął się, ziewnął (przeciągamy się, ziewamy - szeroko otwierając usta). Wyjrzał ze swojego domku (wysuwanie języka z jamy ustnej), spojrzał w górę ( kierowanie języka w kierunku nosa ). Świeciło piękne, wiosenne słońce. ,, To już prawdziwa wiosna’’ – zawołał Kubuś. „Pójdę na spacer, poszukam moich przyjaciół.” Kubuś Puchatek maszerował i nucił piosenkę: „Tra-la-la, tra-la-la, Tra-la-la, tra-la-la, Rum-tum-tum, tra-la-bum. Rum-tum-tum, tra-la-bum.”
Na drzewach wesoło świergotały ptaszki (fiju – fiju , ćwir- ćwir), a nad polami fruwały wrony (kra – kra –kra). Dookoła zaczynała zielenić się trawka i pojawiały się pierwsze wiosenne kwiaty: krokusy, przebiśniegi, żonkile.,, Jak pięknie pachną’’ – zawołał Miś (głęboki wdech noskiem, przy zamkniętej buzi i długi wydech buzią). Nad stawem Kubuś Puchatek spotkał żabki (kum – kum kum, rech- rech – rech –rech ) oraz wysokiego, białego bociana(kle-kle-kle, kle-kle-kle). Idąc dalej, Kubuś spotkał swojego przyjaciela Krzysia.,, Cześć Krzysiu!’’ - zawołał i uśmiechnął się Kubuś (szeroki uśmiech.) - ,, Witaj Kubusiu’’ – odpowiedział Krzyś z radością .,, Bardzo długo spałeś a tu wiosna dookoła, z pewnością jesteś bardzo głodny i burczy ci w brzuszku.’’ (brrrrr, brrrrrrr ),, Tak, jestem bardzo głodny .’’ zawołał Kubuś i oblizał się na wspomnienie zeszłorocznego miodku (oblizywanie warg dookoła – buzia szeroko otwarta. ) ,,Miodek był bardzo gęsty i bardzo słodki ‘’ – wspominał Kubuś Puchatek (oblizywanie językiem najpierw górnych, potem dolnych ząbków przy szeroko otwartej buzi.) Nagle zerwał się wiatr . Wiał raz słabiej, raz mocniej (wdech noskiem , wydech – dmuchanie na kartki papieru z różnym natężeniem, dzieci artykułują głoskę sz… sz… sz… ) Niebo zasnuły ciemne chmury i zaczął padać deszcz (plum – plum, kap – kap). Kubuś pożegnał się szybko z Krzysiem i zaczął biec do domku (szybkie odbijanie czubka języka o wałek dziąsłowy za górnymi ząbkami, przy szeroko otwartej buzi.) Kiedy dotarł do domku poprawił swoje łóżeczko (oblizywanie dna jamy ustnej za dolnymi ząbkami , odetchnął zmęczony ( ufff- ufff) i usnął, mrucząc i śniąc o miodku (mmm… mmm…).
„W ZOO” – ćwiczenia usprawniające narządy mowy w oparciu o wiersz G. Wasilewicz. (doskonalenie pracy warg, języka i żuchwy, rozwijanie samoświadomości w zakresie pracy narządów artykulacyjnych)
- Podczas tego ćwiczenia, Rodzic i Dziecko powinni mieć przed sobą lusterko. Rodzic czyta dziecku wiersz i wykonuje ćwiczenia narządów artykulacyjnych napisane pogrubioną czcionką. Dziecko naśladuje Rodzica i razem z nim wykonuje ćwiczenia warg, języka.
W zoo
Grażyna Wasilewicz
Ale w zoo jest wesoło.
Słoń wyciąga trąbę w górę, Wysuwamy język w kierunku nosa.
kręci nią, jak grubym sznurem. Oblizujemy wargi, szeroko otwarte usta.
Lew otworzył wielką paszczę, Szeroko otwieramy buzię.
foka śmiesznie w łapki klaszcze, Kląskamy językiem.
małpa po gałęziach fika, Dotykamy czubkiem języka ostatnich zębów na górze i na dole.
stado kuców raźno bryka. Dotykamy kolejno zębów górnych i dolnych.
Żmija się po pisaku wije, Wyciągamy długi, cienki język we wszystkie strony.
a żyrafa pręży szyję,
bo chce dostać gałąź z góry. Dotykamy językiem dziąseł za górnymi siekaczami, mając szeroko otwarte usta.
Tygrys ostrzy swe pazury, Przeciskamy między zębami zbliżonymi do siebie górnymi i dolnymi siekaczami grzbiet języka, drapiemy go zębami.
a krokodyl paszcza kłapie, Otwieramy i zamykamy wysunięte wargi.
niedźwiedź w wodzie ryby łapie. Wysuwamy rozszerzone na końcach wargi – „rybka”.
Wielbłąd chwali się swym garbem, Unosimy grzbiet języka, a czubek przyciskamy do dolnych zębów – „koci grzbiet”.
swoim bardzo dużym skarbem.
i przeżuwa w buzi trawę. Naśladujemy ruchy żucia, usta zamknięte.
Czas już kończyć tę zabawę,
bo podziwiam te zwierzęta
chyba godzin pięć czy sześć. Gwiżdżemy z podziwem.
Koniec. Wracam już do domu, Dotykamy czubkiem języka różnych miejsc na podniebieniu.
bo chce mi się pić i jeść Naśladujemy połykanie.
ZABAWA SŁUCHOWA „Dokończ, by utworzyć rym.”
- Zadaniem dziecka jest odgadywanie brakujących rymów ( słowa w nawiasach)
- Rodzic prosi dziecko o dokończenie krótkich wierszyków:
Dokończ, by utworzyć rym:
Poleciała biedronka
wysoko do ......... (słonka)Nalała Ola mleczka
do białego ......... (spodeczka)Stojąc na podłodze
skoczył na jednej ....... (nodze)Kiedy skończy się bajeczka,
wskoczysz szybko do ......... (łóżeczka)Zmienne ciągle miał humory:
raz chciał ogórki, a raz ......... (pomidory)Róże, stokrotki i bratki
to moje ulubione .......... (kwiatki)Co ta mała muszka
szepnęła ci do .......... ? (uszka)NAUKA RYMOWANKI, WYLICZANKI NA PAMIĘĆ - ćwiczenie dykcji, pamięci, rozwijanie sprawności językowej.
- dla dzieci 4 – letnich:
„Plum, plum, Misia Bela.”
Plum, plum, Misia Bela,
Misia, Kasia, Konfacela.
Misia a, Misia be,
Misia, Kasia, Kon – fa – ce!
Cacy, cacy – buch po glacy!
- dla dzieci 5, 6 – letnich:
„Ence – pence.”
Ence – pence, cztery ręce,
Idzie sobie smok w sukience.
Elke trele, kartofelke,
Smok się przebrał za modelkę!
Cukier pukier, wrona z krukiem,
Wiatr smokowi zwiał perukę!
Raz dwa trzy, perukę łapiesz ty!
GŁOSKA [R].
“Trąbki Rysia”
Rysio cztery trąbki ma i na każdej pięknie gra.
Na pierwszej gra: tra, tra, tra.
Na drugiej gra: tru, tru, tra.
Na trzeciej gra: tre, tre, tra.
Na czwartej gra: try, try, tra.
Rysio brata Jurka ma,
razem z bratem gromko gra: tra, tre, tra, tra, tru, tra, tre, tro, tra, tra, try, tra.
Rysio cztery siostry ma, każda sama pięknie gra.
Marta gra: tru, tro, tra,
Renia gra: tre, try, tra,
Irka gra: try, tro, tra,
Krysia gra: tru, tre, tra.
Gdy rodzeństwo razem gra słychać gromkie: tram- tarara
Serdecznie zapraszam do skorzystania ze strony internetowej www.mimowa.pl, na której znajdują się zadania i interaktywne gry logopedyczne, utrwalające wymowę poszczególnych głosek oraz www.yummy.pl – na której znajdziecie gry i zabawy językowe.
ĆWICZENIE WARG
Wymawianie na przemian „a” - „o” lub „e” - „o” przy maksymalnym oddaleniu od siebie górnej i dolnej wargi
Oddalanie od siebie kącików ust, jak przy „i”
Zbliżanie do siebie kącików ust (ściąganie warg) jak przy „u”
Cmokanie i parskanie (wprawianie warg w drganie)
Wargi wysunąć do przodu, ściągnąć je (jak przy gwizdaniu) i przesuwać w kąciki ust: w prawo, w lewo, a następnie wykonywać nimi ruchy okrężne
Ssanie wargi górnej, a potem dolnej
Masowanie warg zębami (górnymi dolnej wargi i odwrotnie)
Zdmuchiwanie z warg papierowych skrawków gazety
Układanie ust, jak przy wymowie samogłosek ustnych, z wyraźną przesadną artykulacją warg, np. w kolejności: a-i-o-u-y, u-a-i-o-y, o-a-y-i-u, y-i-o-a-u, u-i-y-a-o. W następnej fazie łączymy samogłoski w pary: a-i, a-u, i-a, u-o, i-u, o-i, u-i, a-o
Wymawiać samogłoski ustne z przesadną artykulacją, np. a-i-o-e-n-y, łączyć przy tym w pary samogłoski o skrajnych układach warg i kilkakrotne powtarzać każdą z par: a-i-a-i, a-u-a-u, u-i-n-i, i-a-i-a, j-n-i-n, n-a-u-a;
Nadymać policzki przy zwartych wargach
Nadmuchiwać gumowe zabawki, baloniki
Nadymać policzki z uwolnieniem nagromadzonego w jamie ustnej powietrza
Nadymać policzki i zatrzymać powietrze w jamie ustnej na około 4 -5 sekund, następnie oddychać przez nos bez zmiany położenia warg i policzków
Nadymać policzki na zmianę lewy i prawy, przesuwać powietrze z jednej strony jamy ustnej do drugiej przy zwartych wargach
Wciągać policzki do jamy ustnej (policzki ściśle przylegają do łuków zębowych, wargi tworzą zajęczy pyszczek)
Przy zaciśniętych zębach zwierać i rozwierać wargi (zwarcie ma być silne, rozwarcie możliwie największe)
Zaokrąglać i rozciągać (spłaszczać) wargi przy zwartych szczękach; przy zaokrąglaniu wargi wysuwają się do przodu i całkowicie zwierają, przy spłaszczeniu wargi ściśle przylegają do łuków zębowych, zęby dolne i górne powinny być widoczne
Dmuchać na płomień świecy, skrawki papieru, watkę, pingpongową piłeczkę przy różnym układzie warg: wargi ułożone w kształcie wąskiego lejka (jak przy n), wargi ułożone w kształcie szerokiego lejka (jak przy sz), układ właściwy spółgłosce f
Zaokrąglać i rozciągać wargi przy zwartych szczękach; przy zaokrąglaniu wargi wysuwają się do przodu i całkowicie zwierają, przy spłaszczeniu wargi są też zwarte, a łuki zębowe są niewidoczne
Przy zwartych szczękach i wargach odciągać na przemian kąciki ust na boki
Cmokać przy dowolnym układzie warg (powstający szmer przypomina pocałunek); cmokać przy wysuniętych i zaokrąglonych wargach oraz zwartych szczękach
Wykonywać ruch kolisty wysuniętych, zaokrąglonych i zwartych warg. Ruch warg może być wykonywany samodzielnie lub łącznie z ruchami szczęki dolnej
Utrzymywać przy pomocy warg patyczek obciążony plasteliną; wdech i wydech wykonywać kącikami ust; w celu wyeliminowania oddychania przez nos zaciskać nozdrza
Wymawiać samogłoski ustne przy zwartych szczękach
Przy lekko rozwartych szczękach naciskać palcami wskazującymi na kąciki ust w kierunku do środka szpary ust (wargi wysuwają się do przodu i uwypuklają na zewnątrz do góry i do dołu w kształcie luków), przy takim układzie polecamy wykonać zwarcie warg
Przy zamkniętych szczękach unosić wargę górną (widoczne są tylko zęby górne), a następnie opuszczać wargę dolną (widoczne są tylko zęby dolne)
Przy zamkniętych szczękach wysuwać wargi do przodu i zaokrąglać w kształcie wąskiego lejka (jak przy wymowie u); stopniowo opuszczać szczękę dolną i poszerzając we wszystkich kierunkach odległość między wargami, przejść do najszerszego okrągłego otwarcia szpary ustnej, następnie stopniowy powrót do poprzedniego położenia warg, nie zmieniając położenia wargi dolnej (należy zwracać uwagę na symetryczny układ warg)
Górne siekacze oprzeć na wardze dolnej, warga górna jest lekko uniesiona, tak że widoczne są siekacze górne (jak przy artykulacji głosek w, f); wdychać i wydychać powietrze przez szczelinę wargowo-zębową
Dolną szczękę przesuwać do przodu i do góry, tak aby widoczne dolne siekacze dotykały do spłaszczonej wargi górnej
Górnymi siekaczami lekko dotykać wargi dolnej, równocześnie wargi wykonują ruch spłaszczenia i powrót do pozycji neutralnej; te same ruchy warg wykonuje się przy kontakcie zębów dolnych z górną wargą
Wargi wysuwać do przodu, zaokrąglać i zwierać, a następnie wykonać ruch w prawo i w lewo (lub do góry i do dołu); szczęki przez cały czas są zwarte
Przy rozwartych szczękach wciągać w głąb jamy ustnej wargi, tak by całkowicie zasłaniały zęby górne i dolne; następnie stopniowo unosić szczękę dolną, zbliżać wargi i wciągać powietrze
Wargę górną położyć możliwie najdalej na wargę dolną i wykonywać ruchy ssania; to samo ćwiczenie wykonujemy przy ułożeniu wargi dolnej na górną
Ćwiczenia słuchowe – stanowią bardzo ważną grupę ćwiczeń logopedycznych, ponieważ często opóźnienia czy zaburzenia rozwoju mowy pojawiają się na skutek opóźnień rozwoju słuchu fonematycznego. Stymulując funkcje słuchowe przyczyniamy się do rozwoju mowy dziecka.
Przykłady:„Co słyszę?” – dziecko nasłuchuje i rozpoznaje odgłosy dochodzące z sąsiedztwa, ulicy, różne sprzęty, pojazdy, zwierzęta. (Przykładowa strona z odgłosami: https://odgłosy.pl/ )
Szukanie ukrytego zegarka, radia, dzwoniącego budzika.
Wyróżnianie wyrazów w zdaniu. (Z ilu wyrazów składa się zdanie: Mama czyta książkę.)
Dzielenie na sylaby imion dzieci, rzeczy, zwierząt.
„Co to za wyraz?” – rodzic i dziecko naprzemiennie głoskują wyrazy i zgadują.„Co słyszysz na początku / końcu/ w środku wyrazu?”
Ćwiczenia logopedyczne z wykorzystaniem przedmiotów, które wszyscy mamy w domu :)
ZABAWY BUZI I JĘZYKA Z RODZICAMI
Ćwiczenia oddechowe:
1. Ćwiczenia wdechu i wydechu – przy wdechu głowa uniesiona, przy wydechu głowę opuszczamy.
2. Dmuchanie baniek mydlanych w konfiguracji (tak, żeby dziecko mogło zobaczyć siłę wydechu):
długo- krótko- długo
słabo- mocno- bardzo mocno
3. Dmuchanie na pocięte paski papieru lub bibuły.
4. Dmuchanie na wiatraczek.
5. Dmuchanie na kulki z waty.
(Przy ćwiczeniach oddechowych zwracamy uwagę na WDECH NOSEM – WYDECH USTAMI.)
Naśladowanie śmiechu różnych ludzi:
- mężczyzna- głośne „hohohoho”
- kobieta- o średnim natężeniu „hahahaha”
- staruszka- cichutko „hehehehe”
- dziewczynki- piskliwy „hihihihi”
- chłopcy- hałaśliwy „hahahaha”
Ćwiczenia języka:
1. Przesuwamy język w kąciki ust.
2. Oblizujemy górną wargę (język wąski, wydłużony).
3. „Myjemy" językiem górne zęby (powierzchnię zewnętrzną i wewnętrzną).
4. „Liczymy" językiem górne zęby.
5. „Uparty osiołek"- wypychamy językiem zęby górne.
UTRWALENIE GŁOSEK SZEREGU SZUMIĄCEGO
CIEKAWE ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE, KTÓRE MOŻNA PRZEPROWADZIĆ W DOMU.
ĆWICZENIE JĘZYKA
Oblizywanie lub „odliczanie” zębów i zewnętrznej powierzchni dziąseł pod wargami
Wykonywać najpierw wolne, potem coraz szybsze ruchy na boki, w górę i w dół językiem w powietrzu - jak wąż; następnie stopniowo cofać język w głąb jamy ustnej
Wolno, następnie coraz szybciej masować czubkiem języka zęby, następnie wałek dziąsłowy, podniebienie
Ostrzyć czubek języka o górne zęby, przy szeroko otwartych ustach
Masować język poprzez nagryzanie czubka języka zębami
Szybko unosić i opuszczać język w kierunku dolnych i górnych zębów, przy szeroko otwartych ustach i nieruchomej żuchwie
Wsuwać język między wprawione w drgania wargi
Wymawiać ttt najpierw wolno, potem coraz szybciej przy szeroko otwartych ustach
Wymawiać ddd najpierw wolno, potem coraz szybciej przy szeroko otwartych ustach
Szybko wymawiać / (lllll...), a następnie sylaby: la, lo, le, lu
Szybko wymawiać naprzemiennie głoski /, n (Inlnln..)
Szybko, naprzemiennie wymawiać głoski t, d (ćwiczenie pomocne przy nauce głoski „r”)
Zdmuchiwać skrawek papieru umieszczony na czubku języka
Ująć brzegi języka między zęby trzonowe, a czubek unosić do wałka dziąsłowego i opuszczać
Rozluźniony język podnieść do podniebienia twardego i lekko go dotknąć
Dmuchać na czubek języka uniesiony do walka dziąsłowego
Wywołanie ziewania przy nisko opuszczonej szczęce dolnej
Płukanie gardła ciepłą wodą (to ćwiczenie pomaga uzyskać dźwięki „k” i „g”)
Chrapanie na wdechu i wydechu
Głębokie oddychanie przez usta przy zatkanym nosie
Wymawianie połączeń głosek tylnojęzykowych zwartych „k” i „g” z samogłoskami np.: ga, go, ge, gu, gi, gą, gę... i to samo z głoską „k”: ka, ko, ke, ku, ki...
Zabawa: ”ZOO”
Rodzic/opiekun czyta tekst opowiadania, pokazuje ruchy języka, warg, opisane w nawiasach a dziecko naśladuje te ruchy.
Pewnego dnia języczek wybrał się do ZOO. Spacerował od klatki do klatki (mówimy; tup, tup).W pierwszej klatce zobaczył małpy, które skakały po gałęziach (dotykamy czubkiem języka na przemian dolnych i górnych zębów), zjadały banany (poruszamy buzią jakbyśmy coś jedli), wydają małpie okrzyki (wołamy; gu, gu). W drugiej klatce mieszkał wilk. Był bardzo zły- pokazywał zębiska (pokazujemy zęby w szerokim uśmiechu i warczał (wrr). W trzeciej klatce osiołek wydawał osiołkowe odgłosy (i-u,i-u) i skakał, wymachując kopytkami (dotykamy językiem podniebienia). Następnie pan języczek spotkał węża. Wąż syczał( ssssss) i wił się (wolno wysuwamy język z buzi ruchem wahadłowym – od prawej do lewej). Pan języczek odwiedził słonia. Słoń chwalił się zwinną trąbą (robimy rurkę z języka). Potem poszedł obejrzeć krokodyla, który głośno kłapał paszczą (otwieramy i zamykamy wargi wyciągnięte do przodu). Następnie powędrował do klatek hien. Cóż tam porabia? Jak zwykle ma dobry humor i się śmieje ( śmiejemy się hi, hi, ha, ha, he, he). Pan języczek był już bardzo zmęczony. Teraz czas na lody. Ech, pyszne te lody (wykonujemy językiem ruchy przypominające lizanie lodów, następnie oblizujemy wargi ruchem okrężnym).
WIELKANOCNE ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE
-
Ćwiczenia buzi i języka:
- ziewanie jak wyspany zając – z szeroko otwartą buzią,
- nadymanie policzków – jak pisanki,
- język między zębami wysuwa się do przodu- patrzy czy idzie zajączek,
- klaskamy językiem jak pędzący konik, który wiezie nas na wiosenną wycieczkę
- oblizujemy buzię językiem dookoła- wszystko było pyszne
- nabieramy powietrza, parskamy- już nic więcej nie zjemy
-
Teraz ćwiczenia oddechowe:
- potrzebne będzie piórko/ kłaczek waty lub coś równie lekkiego- poproście, by ktoś z domowników zawiesił to na nitce; trzymając za nitkę dmuchajcie; lekko, mocniej, z przerwami,...
Zajęcia logopedyczne
https://www.facebook.com/agatakwiaslogopeda/videos/1925179257606771/
Proste zabawy logopedyczne, które można przeprowadzać samodzielnie z dzieckiem:
nabieranie powietrza nosem i wypuszczanie ustami,
dmuchanie na papierowe łódeczki znajdujące się w misce z wodą,
naśladowanie odgłosów zwierząt – kotem mruczy „mmmm”, kotek ziewa (naśladowanie), wąż syczy – „ssss”, pszczoła bzyczy „bzzz”, pociąg jedzie „fufufu”,
zlizywanie słodkiego kremu z podniebienia przy szeroko otwartych ustach,
winda – przy otwartych ustach poruszanie językiem raz do góry raz na dół,
kląskanie językiem,
naśladowanie mlaskania,
masaż języka poprzez wysuwanie go przez lekko rozwarte zęby,
wysuwanie warg i układanie w ryjek, cofanie w uśmiech,
wymawianie na przemian a-o,
wymawianie uuu a następnie iiii,
wysuwanie warg do przodu i krążenie kółeczek,
próba dotykania językiem nosa, brody, policzków,
dotykanie językiem raz dolnych, raz górnych zębów przy maksymalnie otworzonych ustach,
nadymanie policzków, wciąganie policzków, naprzemienne nadymanie i wciąganie policzków.
Logopedyczne wierszyki i rymowanki do utrwalania głosek szumiących 
„Trudny rachunek”
Szły raz drogą trzy kaczuszki,
Grzecznie, że aż miło:
Pierwsza biała, druga czarna,
A trzeciej nie było.
Na spotkanie tym kaczuszkom
Dwie znajome wyszły:
Pierwsza z krzaków, druga z sieni,
trzecia prosto z Wisły.„Szop pracz”
Wczoraj szop pracz duży
szelki prał w kałuży.
Patrzył przy tym bacznie,
czy już biegną czaple.
Bo czaple i szopy
gnają do roboty!
Lubią też szalenie
bąbelki i pianę, czyszczenie i pranie,
i wszelkie inne
porządkowanie!
Lubią pralnie, lubią szwalnie.
Piorą w balii albo w wannie.
Szumi rzeczka. Szop nad rzeczką
Odpoczywa, pije mleczko,
Bo był grzeczny – szop pracz duży,
Który szelki prał w kałuży.„Lato”
Szumi, szumi woda, szumi, szumi las,
szumią, szumią pola lato wita nas.
Szumi, szumi woda, szumi, szumi las,
szumią, szumią pola wiatr ochłodzi nas.„Szara myszka”
Szara myszka w szafie mieszka
a na imię ma Agnieszka.
Ma w szufladzie trzy koszule,
kapelusze, szelki, sznurek.
Grywa w szachy, pisze wiersze,
tuszem robi szlaczki pierwsze.
Chętnie szynkę je i groszek,
kaszę, gulasz, gruszek koszyk.